De eerste ideeën
“Een paar jaar geleden zagen mijn vrouw en ik een tv-programma over een stel dat in Zweden een camping ging runnen. We waren onder de indruk van de rust en de natuur daar. We gingen toen al nadenken: hoe zou het zijn als we een huis in Zweden zouden kopen? Ook later tijdens vakanties in Zuid-Duitsland kwamen vragen op als ‘zouden we kunnen aarden hier’? Maar dan ebde het ook weer weg.”
Een opvallend positief effect
“Vorig jaar zijn we in Scandinavië op vakantie geweest. We merkten daar dat de rust en de natuur een opvallend positief effect hadden op onze kinderen. Dat vormde de ommekeer. Na die vakantie zijn we gericht dingen uit gaan zoeken: stel dat we in Zweden willen wonen, waar zou dat dan zijn? Ook heb ik open en eerlijk bij Davinci aangegeven dat ik erover dacht om te gaan emigreren. Dat werd heel goed opgepakt. Ze hadden begrip voor onze redenen om naar Zweden te gaan en ze waren bereid om mee te denken over hoe ik voor Davinci zou kunnen blijven werken. Dat gaf mij voldoende zekerheid om de emigratie door te zetten. We vonden een mooi huis waar we meteen verliefd op waren. In januari van dit jaar kregen we de sleutel en in de zomervakantie zijn we definitief over gegaan.”
Aanschieten wordt inschieten
“Uiteindelijk ben ik niet helemaal hetzelfde werk blijven doen. In Nederland was ik teamlead binnen Functioneel Beheer. In die rol moet je regelmatig op klantbezoek en dat gaat niet meer. Dat stokje ga ik nu overdragen en ik ga zelf meer de operatie in. De afspraak is dat ik vier keer per jaar naar Nederland kom om op kantoor te zijn en bij klanten langs te gaan. De gezelligheid op kantoor mis ik wel eens. Maar verder is mijn werk inhoudelijk niet veel anders geworden. Het functioneel beheer dat we doen voor de Koninklijke Nederlandse Beroepsorganisatie (KNB), de tweedelijns hulp die we bieden als de servicedesk een vraag niet kan beantwoorden en de projecten voor nieuwe producten en diensten voor de KNB waar we bij betrokken zijn: ik kan het allemaal prima op afstand doen. Ik moet alleen meer plannen. In plaats van dat ik een collega even aanschiet als ik een vraag heb, moet ik nu een belafspraak of Teams meeting inschieten.”
Van reuring naar rust
“Het grappige is: zelf ben ik opgegroeid in Rotterdam en ik hield van de reuring van de stad. Toen ik naar Zoetermeer verhuisde, vond ik het daar eerst véél te rustig. En nu woon ik hier: in een dorp met 1500 inwoners, omringd door natuur met zwijnen, vossen, elanden en wolven die gewoon door de tuin lopen. Malmö, de dichtstbijzijnde stad, ligt op anderhalf uur rijden! Ons huis grenst aan bossen waar je een wandeltocht van meer dan 50 kilometer kunt maken. Daar maak ik tijdens mijn lunchpauze graag een ommetje. De kinderen hebben het naar hun zin op school en ervaren veel meer rust. Precies waar we op hoopten. En ik heb hier nog geen file gezien. Ik vind het heerlijk. Ik ben heel blij dat Davinci mij deze kans gegund heeft. Ik weet dat het hen veel uitzoekwerk en gepuzzel gekost heeft omdat de organisatie voor het eerst met een emigratie te maken had. Gelukkig heeft het goed uitgepakt en zijn we met zijn allen een mooie ervaring rijker.”
