Verantwoordelijkheidsgevoel
Vanwege hun functies zijn Petra (Office Manager) en Duco (Principal Consultant) veel op kantoor. Dat maakte hen tot ideale kandidaten om BHV’er te zijn. Zij komen in actie als er een ongeval of incident is bij Yellowtail. Verantwoordelijkheidsgevoel is hun drijfveer om BHV’er te zijn. Petra: “Ik wil er kunnen zijn als dat nodig is. Ook omdat ik ook graag geholpen wil worden als er iets met mij is. Daarom ben ik BHV’er geworden. Een beetje vanuit het idee: verbeter de wereld, begin bij jezelf. Vanuit mijn rol als BHV’er ben ik ook betrokken bij preventie vanuit de risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) voor een gezonde en veilig werkplek.” Duco: “Het gaat om de intrinsieke motivatie en bereidheid om anderen te helpen. En aangezien ik ook nog eens veel op kantoor ben, past die rol van BHV’er wel bij mij.”
Natuurlijk overwicht
Volgens Petra gaat het om meer dan dat: “Als BHV’er is het prettig als je stevig in je schoenen staat. Als het tot een ontruiming komt, dan is er geen ruimte voor discussie: naar buiten is naar buiten. BHV’ers hebben een natuurlijk overwicht nodig als er echt alarm is.” Duco: “Tijdens de paar keer dat we ontruimd hebben werkte iedereen goed mee. Al was dat gelukkig telkens loos alarm. Vanwege een verbouwing kwam er zaagsel in de brandmelders, dat was een keer de reden voor het alarm.” Petra voegt daar nog aan toe: “Collega’s moeten zich comfortabel voelen bij een BHV’er als er iets aan de hand is. Daarom is het belangrijk dat we een gemêleerd team hebben en dat iedereen weet wie de BHV’ers zijn binnen Yellowtail.”
Er zijn voor je collega’s
Yellowtail Conclusion neemt veiligheid en bedrijfshulpverlening serieus. Bij de onboarding van nieuwe medewerkers komen deze onderwerpen ook aan bod. Petra: “Het is goed dat nieuwe collega’s zich ervan bewust zijn dat er een BHV-team is en dat zij weten bij wie ze terecht kunnen. Bijvoorbeeld als een collega zich niet goed voelt of onwel wordt. Bij mijn vorige werkgever kreeg een collega een paniekaanval. Toen was het fijn dat ik als BHV’er wist welke stappen ik moest zetten en dat ik ervoor kon zorgen dat deze collega veilig thuis kwam.” Duco was ook al eerder BHV’er voordat hij bij Yellowtail Conclusion werkte. “Ik weet uit ervaring dat het BHV’er zijn niet spannend of eng is. Ik kom uit de wereld van personal training en fysiotherapie. Daar was ik veel bezig met beweging – en dus ook met blessures. Het gaat erom dat je dan adequaat kunt handelen. Dat zit bij mij wel in de aard van het beestje. Het is ook je persoonlijkheid die bepaalt of je wel of niet in paniek raakt in een noodsituatie.” Petra: “Zeker weten. Als je weet wat je moet doen, kun je op zo’n moment het verschil maken voor je collega’s. Dus mijn advies luidt: word ook BHV’er! Het is echt fijn om te doen.”
